Συνέντευξη απο μια...blogger!

Που λές bebakimou, τότε, το μακρινό έτος 2012, υπήρχαν πολλοί σαν κι εμένα. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που έγραφαν όμορφες ιστορίες για τα bebakia τους, ιστορίες που μέσα απο τα blogs (αν δεν υπάρχουν σήμερα θύμισε μου να σου πώ τί και πώς ήταν αυτά τα blogs) τις διάβαζαν κι άλλοι άνθρωποι και σχολίαζαν με πολύ αγάπη και χιούμορ και καμιά φορά έδινε συμβουλές ο ένας στον άλλον. Γενικά ήταν μια πολύ όμορφη ατμόσφαιρα όλο αυτό, το ότι κάποιος παντελώς άγνωστος που μπορεί να ζεί στην άλλη άκρη της Ελλάδος κι όχι μόνο, κάνει τον κόπο και διαβάζει τις δικές μου (σου) ιστορίες και σχολιάζει, συμβουλεύει, συγκινείται...Κάποια στιγμή άρχισε να κυκλοφορεί ανάμεσα σε αυτούς τους bloggers ένα "παιχνίδι ερωτήσεων". Ανταποκρινόμενος λοιπόν εγώ στη πρόσκληση της Πολυάννας κι επειδή πάντα είχα το ψώνιο ότι μου παίρνουν συνέντευξη :)) αποφάσισα να πάρω μέρος και ιδού τ'αποτελέσματα:

1. Κοιτάς 10 χρόνια μπροστά στο μέλλον - τι βλέπεις?

Bλέπω ένα 11χρονο bebaki ζωηρό και ασταμάτητο, βλέπω βόλτες στο βουνό με τα ποδήλατα μας, βλέπω γκρίζα μαλλιά στη κεφαλή (δεν τη συνεχίζω τη παροιμία - μακρυά απο μας!), βλέπω ένα σπίτι που είναι δικό μας, βλέπω Κυριακές στο γήπεδο μαζί με tobebakimou να πανυγυρίζουμε για την Ηρακλάρα και...μια στιγμή...αυτό που φαίνεται δίπλα στο bebakimou τί είναι; χμμ...α ένα άλλο μικρό bebaki! :)

2. Γάτα, σκύλος ή άλλο κατοικίδιο?

Γάτα και δε σηκώνω κουβέντα! Τ'αγαπάω τα σκυλάκια αλλά χρειάζονται πολύ φροντίδα και δεν έχω τόση υπομονή. Η γάτα τα κάνει όλα μόνη της και αν είσαι τυχερός θα μπορείς να χουζουλιάζεις μαζί της στο κρεβάτι ή στο καναπέ! Μου'χει λείψει το "χουρ-χουρ" του γάτου μου...

3. Μαγειρική ή ζαχαροπλαστική και γιατί?

Χμμ...Νομίζω μαγειρική αν και δεν ασχολούμαι με τίποτα απο τα 2! Με τα γλυκά δεν τρελαίνομαι κιόλας. 

4. Ποιο ελάττωμα δε συγχωρείς με τίποτα?

Με ενοχλούν απίστευτα η αδιακρισία και το "δήθεν".

5. Ποιο πιστεύεις είναι το μεγάλο "ατού" σου?

Νομίζω το ότι δεν σκύβω εύκολα το κεφάλι. Είμαι φύσει αισιόδοξος άνθρωπος και προσπαθώ να αντιμετωπίζω τις δυσκολίες με χαμόγελο. 

6. Τι σου έχει λείψει πιο πολύ απ' όταν έγινες μαμά / μπαμπάς?

Θα έλεγα ο ελεύθερος χρόνος, το να ξαπλώνω στον καναπέ με τη zagi μου και να βλέπουμε ταινίες, να πηγαίνουμε για κανα καφέ Κυριακή μεσημέρι, κάποιες στιγμές που δεν είχα όρεξη να κάνω τίποτα...και δεν έκανα τίποτα...τέτοια μικρά πράγματα.

7. Αν μπορούσες να μάθεις ένα μόνο πράγμα στα παιδιά σου, ποιο θα ήταν αυτό?

Να πιστεύουν στον εαυτό τους (αφού πρώτα αποκτήσουν γνώσεις και καλλιεργήσουν όλες τις δυνατότητές τους).

8. Αναγνωρίζεις τα λάθη σου και ζητάς συγγνώμη ή σφυρίζεις αδιάφορα;

Δεν θα έλεγα ότι έχω κάνει και τρομερά παραπτώματα στη ζωή μου. Αλλά γενικά, ναι, μπορώ να πώ ότι δεν διστάζω να ζητήσω συγνώμη σε περίπτωση που έχω κάνει τη στραβή μου!

9. Θέατρο, Σινεμά ή τηλεόραση?

Θέατρο δεν έχω πάει ποτέ! Σινεμά έχω να πάω απο τότε που ανακάλυψα τα torrents (!), η τηλεόραση είναι περισσότερο διακοσμητική στο σπίτι. Ανοίγει λίγο το βράδυ για να δώ κανένα CSI ή κάτι τέτοιο.

10. Τι σε ηρεμεί όταν τα νεύρα σου είναι κρόσσια?

Να πάρω το αυτοκίνητο, να ανέβω στο δάσος και να κάνω μια βόλτα. Εννοείται ότι θ'ανέβω και μέχρι το παρεκκλήσι του Πρ. Ηλία να δώ τη θέα!

11. Τελικά υπάρχει φιλία μεταξύ άντρα και γυναίκας?

Εδώ θα μπορούσα να γράψω ολόκληρη έκθεση! Γεινικά,ναι, πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει αν απο την αρχή έχουν αποφασίσει ότι θα είναι φίλοι και τίποτα άλλο.